Schilderij in olieverf van de godin Pomona, Romeinse godin van de fruitbomen, boomgaarden en tuinen. Ze werd gezien als een godin van de vruchtbaarheid en wordt meestal afgebeeld met appels. Hoewel haar naam afgeleid is van het Latijnse ‘pomum’ (boomvrucht), werd ze steeds meer geassocieerd met alleen de appel.
De voorstelling geeft een verhaal weer uit de Metamorfosen van Ovidius. De nimf Pomona muntte uit in het kweken van vruchten en het verzorgen van tuinen. Vertumnus, de god der seizoenen, maakte haar in verschillende vermommingen het hof, maar zonder resultaat. Daarop nam hij de gestalte aan van een oude vrouw en zong tegenover de nimf zijn eigen lof. Tenslotte maakte hij zich bekend in zijn eigen gestalte en Pomona gaf zich gewonnen.
Het schilderij is gesigneerd en gedateerd met ´Hendrik Terbrugghen 1621′, maar het lijkt qua stijl niet op zijn andere werk. Het is dus de vraag of dit een echte Ter Brugghen is.
Met dank aan Michael Bremmers, inventarisatieteam HCO